≡ Santa Maria'ya dönüş

Kaç gündür önümüzdeki haftalarda ne yapacağımıza karar vermeye çalışıyoruz. Terceira adasında bu kadar uzun kalmayı planlamıyorduk. Niyetimiz batıdaki adaları gezip kışlayacağımız adaya geçmekti. Tabi daha kışlayacağımız adayı bilmiyorduk. Seçenekler arasında burası ve Horta limanı vardı. Hiç birinde yer olmadığını öğrendik. Birkaç liman tadilatta olunca zaten sınırlı olan kapasiteler dolmuş, uzun bekleme listeleri oluşmuş. Denizde yer var, ama bu bölgede suda bırakmak pek işimize gelmiyor. Tek seçenek Azorelar'a ilk girdiğimiz Santa Maria adası. Küçücük adada diğer imkanlar sınırlı olduğu için pek tercih edilmiyor, bizim de ilk tercihimiz değil, ama en güvenli yerlerden biri.

Neyse, kışlama limanına karar verince Terceira'da iyice tembele bağlamıştık. Alargada durmak da iyi geldi, aylardır hep limanlardaydık. Yasemin'le Hikmet'in ev sahipliği de eklenince... Batıya mı gitsek, burada mı yatsak derken üç haftayı geçti. Fakat önümüzdeki günlerde tatsız bir hava geliyor. Güneyli. Angra'da alargada durulmaz. Limana girebiliriz ama orda bile misafir bölgesi çok rahatsız oluyormuş. Praia'ya dönebiliriz. Alargada rahatsız olur, limanda yer şüpheli. Üstüne 5-6 gün de yağışlı gözüküyor. Tekneye kapanacağız. E sonra da Santa Maria'ya inme zamanı geliyor. Biraz erken olacak, ama güneyli hava gelmeden Santa Maria'ya inmeye karar veriyoruz. Hem yağışlı hava oraya sarkmayacak gibi...

Yolumuz 140 mil. Pazartesi sabah normal saatimizde kalkıp kahvaltı sonrası ortalığı neta edip demir alıyoruz. Yasemin'ler restoranlarından el sallıyor.

Koydan çıkar çıkmaz geniş apaz bir seyre başlıyoruz. Tahminler gece yarısına kadar güzel bir yelken seyri, sonrasında sütliman gösteriyor. Gerçekten ilk üç saat 6.5-7 knot hızla yol alıyoruz. Öğleden sonra yavaş yavaş düşmeye başlıyor. İyice yavaşlayana kadar inat ediyoruz, ama beklenenden erken, akşam 7 civarı, yelkenleri kapayıp motora geçiyoruz. Sao Miguel adasına 15-20 mil mesafede geçerken birkaç balıkçı görüyoruz, hatta biriyle epey yakın düşüyoruz. Bunlarn AIS çalıştırmaması gerçekten sıkıntılı. 

Sorunsuz bir seyirden sonra öğlen 2 gibi Villa do Porto marinaya giriyoruz. Önce bizi karantina iskelesine yönlendiriyorlar. Terceira adasının riskli listeden çıkartıldığını anlatmaya çalışıyorum, ama dediğim dedik. Gelip dökümanlarımızı alıyorlar. Az sonra "aha, sizin karantinanız yokmuş, buyrun normal yerinize geçin" diye geliyorlar. Normal iskeleye bağlanıp, seyir sonrası biralarımızı açıyoruz.