≡ Guerreiros do Rio

Olduğumuz yer muhteşem olsa da ufak ufak hareketlenme zamanı. Pasaport problemimiz yüzünden maalesef Sevilya öncesi Cadiz'e uğramamız gerekecek. Fazladan en azından iki gün yol. Aynı gün halledemezsek fazlası.

Akıntı dönünce nehirden aşağı salıyoruz kendimizi. Alcoutim'i pas geçiyoruz. Hedef gelirken iskelesinde yer bulamadığımız Guerreiros do Rio kasabası. Yer olmasa bile, ya önünde demir atacağız, ya da biraz ilerdeki Laranjas iskelesine bağlanacağız. Ama şansımıza iskelede yer var, bağlanıyoruz.

İlginç bir görüntü; iskelenin yanında bi rampa var. Kayık indirmek için yapılmış. Bir tarafında sağlam bir duvar. Bir yelkenliyi gelgit yüksekken getirip duvara sıkı bir şekilde bağlamışlar. Sular çekilince salmasının üzerine oturup tamamen açığa çıkmış. Altında çalışıyorlardı. Tutyaları değiştirmişler, birkaç ufak tamiratı halletmişler. Katamaranların kumsallarda bu işleri yaptığını görmüştük, ama tek salmalı tekneler için iyi bir çözüm. Bize de çay servisi yapmak düşüyor. Akşam sular yükselince tekne serbest kalıyor ve suya "iniyor"!

Öğleden sonra yine kısa bir yürüyüş yapıyoruz. Güzel olan; nehir boyunca aslında otomobil yolu gidiyor. Trek rotasına bakınca bu yol boyunca yürüyeceğinizi düşünüyorsunuz. Ama hayır, yoldan biraz aşağıda / yukarıda, tarlalar arasında epey izole bir patikadan yürünüyor. Doğanın çıldırdığı dönem, çiçekler, böcekler ve manzara çok güzel.

Bu arada geçen yıl kapalı olduğu güne denk geldiğimiz, nehre girerken de iskelesi dolu olduğu için pas geçtiğimiz restoran bugün açık. Tatlı bir çift işletiyor, kafeteryamsı bir yer aslında ama namı var.  Özellikle mangalı meşhur. Ama öğreniyoruz ki o büyük mangal her gün yakılmıyor ve tabii ki o günlerden birisi de bu! Bu ülkelerde özellikle böyle küçük yerlerde "bahtsız bedevilik" çokça yaşanabilen bir durum. Ne google, ne trip-advisor, hiçbir bilgi tutmuyor. Şansınızı deneyeceksiniz. yapacak başka bir şey yok. Neyse meşhur mangal nasip olmuyor ama olanlar da memnun ediyor bizi. Seneye belki yine deneriz şansımız:)