≡ Mazagon / Huelva

Artık Guadiana Nehrinden çıkıp doğuya yol yapma zamanı...

Sabah hem akıntıdan hem de öğlene kadar beklenen uygun rüzgardan faydalanmak için erkence kalkıp demir alıyoruz. Çapamız bize yine dipten bazı hediyeler getiriyor. Bu seferki balık sepetine benzer birşeyler. Tonoz etkisi göstermiyor, hareket edebiliyoruz. Ama saçakları pervaneye filan karışmadan hızla kesip kurtulmayı tercih ediyoruz.

Demiri temizler temizlemez ana yelkeni açıyoruz ve pupa seyriyle nehir girişindeki kanaldan, akıntı sağolsun, oldukça hızlı bir şekilde çıkıyoruz. Okyanusla buluşunca doğuya dönüyoruz ve keyfili bir dar apaz seyire oturuyoruz. Yolun çoğunu götürüyor. Öğlene doğru rüzgar hem pupaya dönüyor hem de zayıflıyor. Son iki saati motor desteğiyle yapıyoruz. Seyrin sonuna doğru iki yunus yanaşıyor tekneye. Eskiden yunus görünce direkt sevinirdik, şimdi ilk anda bir "Orka olmasınlar..." tedirginliği olmuyor dersek yalan olur. Bunlar da epey büyükler. Neredeyse beş dakika kadar güle oynaya eşlik ediyorlar bize. 

Mazagon marina Huelva limanına giden kanalın girişine kurulmuş. Bir kaç saattir zaten limann devasa vinçlerini, petrokimya tesislerini vs görüyoruz. Üstüne tam biz gelirken önümüzden giren konteyner gemisinin boyutlarını görünce... Evet, bu önceki kanallardan farklı, bayağı endüstriyel bir bölgedeyiz.  Zaten İspanya'nın bu bölgesi de Huelva olarak anılıyor.

Tekneyi bağlayıp otobüsle Huelva'ya yollanıyoruz. Aslında şehir pek ilgimizi çekmiyor, ama İspanyol telefon hattını Ayomonte'da çözememiştik, sistemleri çalışmıyormuş! O vesileyle şehri de görmüş oluyoruz. Denizden de gözüktüğü gibi, sanayi şehri. Ama yine de keyifli sayılabilecek bir merkez bölgesi var. Trafiğe kapalı sokaklar, dükkanlar, kafeler... Az bi dolaşıp telefon ve yemeği de halledip yine otobüsle marinamıza dönüyoruz.

Sonra duşlar muşlar.... Üç haftadır marinaya girmediğimizi fark ediyoruz. Nehir boyunca iskeleye yanaşıp su almıştık, o yandan hiç eksiğimiz olmadı. Ama suyu düşünmeden harcayablimek de ayrı bir keyif.